నా ఊరు

నేనెళ్ళిపోయానన్న బాధేమో
ఊరి మధ్య రావిచెట్టు
ఆకురాల్చేసింది

తన అవసరం లేదనుకుందేమో
రచ్చబండ బీటలేసింది

గుడి మెట్టు,చెరువు గట్టు
నాకోసమే ఎదురుచూస్తున్నట్టున్నాయి

జామచెట్టుకేసిన ఊయల
కిర్రు చప్పుళ్ళ ఊసేలేదు

ఇక రాననుకున్నారో ఏమో
అయినవాళ్ళు కొందరు
చెప్పకుండానే దాటిపోయారు

ఇపుడా ఊరు
నా చరిత్రకి
శిధిల సాక్ష్యంగా మాత్రమే మిగిలింది

తిరిగి వెళ్ళకపోయినా బాగుండును
జ్ఞాపకాల్లో అయినా సజీవంగా వుండేది నా ఊరు

తెలుసుకో నేస్తం

చిరునవ్వు విలువెంతో
అందుకొన్న అతిధినడుగు!
సూటి మాట పదునెంతో
గాయపడిన మనసునడుగు!
జారిన కన్నీటి బరువెంతో
తేలికపడిన గుండెనడుగు!
చివరికి మిగిలేదేమిటో
కాలు నిలవని కాలాన్నడుగు!

హేమంతపు ఉదయం

వేకువ ఝాములో గుడిలో మేల్కొలుపు గీతాలు
దోసిట్లో నింపుకోమంటూ పారిజాతాల పిలుపులు

ఒకపక్క ధనుర్మాసపు తొలిపొద్దు

ఆవిష్కరించే అందమైన చిత్రాలు
మరోపక్క మాయచేసే మంచు తెరల మధ్య

చలిమంటల వెచ్చదనాలు

ముచ్చటగా ముగ్గులతో నవ్వే ముంగిళ్ళు

మనసునిండుగా హరిదాసు దీవెనలు

ఎంత పొద్దెక్కినా

సూరీడు విడవని బాణాలెన్నో మా ఊరిలో

చలిగిలికి ఇంకా
విచ్చుకోని వర్ణాలెన్నో మా తోటలో

ఆలోచనలు

ఏ ఏకాంతక్షణంలోనో
నన్నడగకుండా వచ్చేసి
పారిజాతాల తోటలోని నేస్తాలదగ్గరకి తీసుకుపోతాయి

ఒక్కోసారి సమూహం నుండి వేరుచేస్తూ
నన్నునాకు దగ్గర చేస్తాయి

చిరునవ్వులు పూయిస్తాయి
చెమరింతలు తెప్పిస్తాయి
కారణాలు వెతికిస్తాయి
కాలక్షేపం చేయిస్తాయి
మరుక్షణంలోనే నేనేమీకానట్టు
వదిలేసి వెళ్ళిపోతాయి

నా రాతలగురించి ఈనాడు,ఆంద్రజ్యోతి లో

అభినందనలు తెలిపిన మిత్రులకి,శ్రేయోభిలాషులకి నెనర్లు.

ఆంధ్రజ్యోతివారికి,ఈనాడు వారికి నా ప్రత్యేక కృతజ్ఞతలు.