అసలే నీ ఆలోచనలతో అలసిపోయిన అంతరంగం
నీకై ఎదురుచూసి ఎదురుచూసి సొలసిపోయింది
మెల్లమెల్లగా చీకట్లోకి చేరిపోతున్న వెలుగులా
కనులు నిజాన్ని విడిచి స్వప్నంలోకి జారిపోతున్నాయి
ఎప్పటికి తేరుకున్నానో..
కానీ అప్పటికే జీవితాన్ని చేజార్చుకున్నాను
కనుల కొలను నుండి చిమ్మిన ఆఖరి కన్నీరు బొట్టు
నువు తుడవకుండానే ఆవిరైపోయింది
చెంపలపై కన్నీటి చారికలు మాత్రం మిగిలినై
మన ప్రేమకు [క్షమించాలి....నా ప్రేమకు]అవశేషాలు గా
7 comments:
అద్భుతం!
gundelu pindeyatam kavitala tho koda cheyyochani,, ee kavitha chadivaka telusukunnanandi,,
nijam andi naadi ade position...chala baag chepparu
"...ఆఖరి కన్నీరు బొట్టు
నువు తుడవకుండానే ఆవిరైపోయింది"
మీ కవితలు చాలా అద్భుతంగా ఉన్నాయి. ఒకదాన్ని మించి మరొకటి...
ఆలశ్యంగా మీ బ్లాగ్ ని చేరుకున్నా
ఆపకుండా మీ కవితలన్నీ చదివేస్తున్నా
చదివి ఎన్నో జ్ఞాపకాల్ని గుర్తుచేసుకొంటున్నా
మరిన్ని అనుభూతులకై ఎదురుచూస్తున్నా
మీ కవితలు చదివాక నా రాతలూ కవితలైపోతున్నాయ్.
Once again, Hats off.
- గిరిధర్ పొట్టేపాళెం
Chala baaga raasau.
Post a Comment